| من این سخن نه بگویم که سِّر دل باشد | در این سراچه ی ترکیب، خون دل باشد |
| اگر که رفته ام امشب ز دِیر، راه خطا | ملامتی نبُود گر مرا بحل باشد |
| بگویمت سخنی کاندر این جهان خراب | ز جام و باده پرستی چه کاره تر باشد |
| گرت بگویمت ای دوست، صبرِ جان بردی | مگو مرا که به دل دود و آه، آن باشد |
| شکایتی بشنیدم ز بهر سوزِ جگر | جگر بسوخت، ازیرا مراد، آن باشد |
| گرَم نصیب شود زان خَمِ کمان ابرو | مرید کس نتوان گشت کاو همان باشد |
| مرا ز مستیِ این باده ره مزنید | چنین سرای، نه جای مثالِ من باشد |
به اشتراک بگذارید
آخرین نظرها: